واکنش ها بسیار مثبت بود و اون نمی تونست به اندازه کافی سریع سفارش ها رو آماده کنه او متوجه شد که این کفش نیست اون میفروشه اون معتقد بود که اگر مردم پیاده باشند و هر روز چند مایل بدون  جهان جای بهتری خواهد بود و معتقد بود که این کفش ها برای دویدن بهتر هستند. شاید باور خودش رو اعلام کرد و مشتریانش نیز با اون همسو بودن  تجارت شروع شده سفارشات تلفنی و پستی از راه می رسید و مشتریان به صورت تصادفی در خانه پدر و مادرش حاضر می شدند تا یک جفت کفش جدید را امتحان کنند.

 در تابستان ۱۹۶۴ اولین محموله خودش را فروخت. او 900 هزار سفارش گرفت و پدرش به او گفت بانک پدر بسته است. پدرش با ناراحتی موافقت کرد و به او نامه ضمانت داد و به کفش باز کمک کرد تا از اولین بانک ملی اوریگان وام دریافت کنه. اون یک  شریک یک بانک قانونی و محصولی داشت که سریع فروش می رفت. او در حال چرخش بود و شروع به گسترش و پیشرفت می کرد. تقاضای زیاد اما با پول کم. در طول چند سال آینده شرکت نایت آن زمان بلو ریبون نامیده میشد  سیر صعودی خودش را ادامه داد. فروش سالانه بدون شکست دو برابر شد. پول ها خرج شد و شرکت نوپا به خاطر پول نقد به محدود شد. هیچگاه سرمایه کافی برای جلب رضایت بانکداران ایجاد نشد. علیرغم این واقعیت که فروش در کمتر از ۱۰ سال از سفر به ۱.۳ میلیون دلار افزایش یافته بود  در پایان سال ۱۹۷۱ این شرکت نیازمند کمک های  حیاتی بود.علی از دادن وام به نایت خودداری کرده و بدتر از اون اونیتسوکا  تهدید کرد که بلوریبون را کنار کتاب میزاره و به نایت و تیمش گفت که عملکرد کافی و خوبی ندارن.

اونیتسوکا  راه حلی را پیشنهاد کرد که کفش بازرو شوکه کرد. آنها میخواستند ۵۱ درصد سهام بلو ریبون را  خریداری کنند. اگر نایت و شرکت از فروش خودداری کنند اونیتسوکا  چاره‌ای جز به کار گرفتن توزیع‌کننده های برتر نخواهد داشت. نایت به یک بانک سرمایه گذاری ژاپنی به نام نیس شو  مراجعه کرد و پیشنهاد داد چرا وقتی در ژاپن تعداد زیاد کو تولید کننده کفش وجود داشت با  اونیت سوکا  بمونه؟از نظر قراردادی با امنیت سوکا در ارتباط بود بنابراین اون می تونست روابط خودش را قطع کنه و بلافاصله بره. اما همچنین می دونست که بلوریبون و اونیتسوکا  قرار هست از هم جدا بشن.

 کفش باز فقط به آنها احتیاج داشت تا آنجا که ممکن بود باید در کنار هم می‌ماندند در حالی که منابع تأمین دیگری نیز ایجاد کرده بود. شرایط با کارخانه های به نام گوادالاخارا  شروع به کار کرد جلسه ای ترتیب داد و از هر چیزی که دید تحت درسی قرار گرفت. او قصد داشت اون ها رو به عنوان یک کفش فوتبال بفروشه. اون تصور می کرد که این امر از نقض قرارداد اون با اونیتسوکا که مختص  کفش دومیدانی بود جلوگیری میکنه. هنگامی که صاحبان کارخانه از او پرسیدند چه نام تجاری باید روی کفش گذاشت  گفت که او در موردش باهاشون تماس  گیره. اسفووش، وافل سول و نیم متولد میشن.